Verleden zondag hebben de kranen in de herbergen te Berendrecht gelopen als op de beste kermisdagen en door de straten van het Reigersdorp trok een ganzerijdersstoet, zoals er de jongste jaren maar weinig te zien waren in de polder. Op het bekende Solftplein met zijn Berenpaal en mooie lindenbomen, kon je bijna over de koppen lopen en drumden er steeds meer mensen samen naargelang de strijd vorderde. Een lange strijd overigens die drie uren in beslag zou nemen ondanks het feit dat de Lillose snijmeester Albert Huybrecht voortreffelijk zijn werk deed en dat er door alle ruiters om ter zwaarst getrokken werd. Maar ja, wat wilt ge, de gans zat stevig in haar net en het was een beestje van aanzienlijke ouderdom!

Al van 's morgens vroeg was er heel wat bedrijvigheid in Berendrecht waar te nemen. Het strijdtoneel werd in orde gebracht en menige ruiter was in de weer om zijn paard op te smukken of de koningsmantel in de plooi te leggen. Rond twee uur verzamelden de maatschappijen en deelnemende groepen in de omgeving van het gemeentehuis en in de herberg “De Kroon”, lokaal van de Oude Gans Berendrecht

ONTVANGST
Inmiddels kwamen de besturen van de verschillende ganzerijdersmaatschappijen en de leden van het hoofdbestuur van de Verenigde ganzerijders bijeen in de prachtige raadszaal van het Berendrechtse gemeentehuis waar alles herinnert aan het glorierijke, onafhankelijke bestaan van die polderdorp. Achter de eretafel hadden als gastheren de twee Berendrechtse raadsleden van het Antwerps stadsbestuur, graaf D. Le Grelle en Staf de Lie plaatsgenomen met in hun midden algemeen voorzitter Julien van der Stee en aan hun zijde burgemeester De Bie van Stabroek en ere-gemeentesekretaris L. Hendrickx van Berendrecht. De erewijn werd geschonken en het glas geheven op de groei en de bloei van het aloude folklore-spel. Voorzitter van der Stee sprak daarbij zijn dank uit ten overstaan van de twee polderse mandatarissen die zich steeds hebben ingespannen voor de instandhouding van het ganzerijden, niet in de minst door de financiële steun die zijn vanwege het stadsbestuur verkrijgen. Hij wees ook op het feit dat er steeds méér belangstelling komt vanuit het Poldergebied dat aan de overzijde van de rijksgrens ligt, met name uit Ossendrecht, Hogerheide, Woensdrecht en Huybergen. Van hieruit betrekt men niet alleen de ontbrekende paarden maar er komen ook talrijke groepen en kijkers. Er zou zelfs in de toekomst gedacht worden aan het oprichten van ganzerijdersmaatschappijen aldaar.

STOET
De genoemde personaliteiten en bestuursleden stelden zich daarna op voor het gemeentehuis om de stoet te schouwen die inmiddels het belangrijkste gedeelte van het dorp was doorgetrokken. Niet minder dan negen fanfares stapten op. Daaronder drie maatschappijen uit de Noord-Brabantse Polder: Ossendrecht, Hogerheide en Huybergen, alle vergezeld van een prachtige groep majoretten waaronder wel de meest opvallende deze van Huybergen die een speciale formatie-demonstratie weggaven en het in geen geval koud schenen te hebben ondanks de tamelijk gure wind en de weinig “bekleding”. Keizer 69, Petrus Wils (Oude Gans) ging een kruim van vijftien geblokte koningen vooraf: zes van Zandvliet, zes van Berendrecht en drie van Stabroek. Wie zou denken dat de zware Brabanders totaal uit onze streek verdwenen zijn heeft het mis voor. De meeste ruiters zaten op kleitrappers zo hoog als olifanten en de Nieuwe Gans Berendrecht sloot de stoet met zo'n stoere reus die ze voor een onvervalste “trein” gespannen hadden. Ge kond het veel mensen aanzien dat zij er deugd in hadden nog eens zo'n paarden, sjezen en gespannen door de straten te zien trekken als in de goede oude tijd.

LANGE STRIJD
Het is spijtig dat het prachtige kader van het driehoekige (Frankische) Solftplein op zo'n schabouwelijke wijze wordt ontsierd door het “kaarterskot” van de Stad. Dat werd zondag nog eens aangevoeld toen ganzerijdersstoet en toeschouwers er toekwamen en een groot aantal fotografen en kineasten hun beelden en platen begonnen te schieten. We zijn er van overtuigd dat er nog weinig dergelijke onvervalste dekorums in het Antwerpse te vinden zijn. In ieder geval het spel om de keizerskroon ging zijn gang en zou zoals gezegd zwaar worden wat de gans had de niet te onderschatten ouderdom van tien jaar! De Zandvlietse T.V.-man en ganzerijdersfan René Janssens liet dat niet aan zijn hart komen en praatte aan één stuk door in zijn mikro, daarbij de premie opdrijvend en tegelijkertijd een plezante noot brengen door zijn kommentaar op het ganzerijden en de ruiters. Ondanks de koude en de dreigende-bewolkte hemel was er veel volk samengekooid en in de omliggende herbergen stroelden zoveel mensen binnen dat men er nog nauwelijks kon op de been blijven.

JEF HENDRICKX
Het was pas na twee en een half uur trekken en sleuren dat er beweging in het moedwillige ganzehoofd begon te komen. Toen was het bij iedere trok een roepen en tieren van de toeschouwers maar de rutiers zouden toch nog een vier-vijf keren onder de galg doorstormen voor het er werkelijk begon te spannen. Helemaal sensationeel werd het toen de zwaar mannen in Aktie kwamen. Het toeval wilde dat er zo drie achter mekaar hingen: Peer Wils, Fons Gabriëls en Jef Hendrickx, stuk voor stuk machtsmensen gezeten op blokken van paarden, één geheel van kracht en spieren. Als die voorbijdoempten was het net of er een stoomlokomotief passeerde! En het zou dit trio zijn dat de beslissing bracht. Peer Wils door de pezen van de nek te kraken, Fons Gabriëls door een sleur die de hals ongeveer een arm langer maakte en Jef Hendrickx door de beslissende greep die hem tot keizer 1970 maakte, de jongste van de polder en tegelijkertijd een van de weinige die tot nog toe die als “beginnende” ruiter op acht dagen tijd koning en keizer werd. Verwonderlijk is dat echter niet als men weet welk een “manskerel” Jef is, stammende uit een oerdegelijk Polders geslacht van boeren en beenhouwers, graag gezien in Berendrecht en in gans het gewest.

Het was dan ook met intense vreugde dat de nieuwe keizer in de hoogte werd gestoken en dat de Oude Gans Berendrecht, waartoe hij behoort, tot laat in de nacht vierde, omringd door vele ganzerijders en toeschouwers die mee in het Reigersdorp bleven plakken.

De Polder, zondag 22 maart 1970